نوبر نخل نبوت ( ولادت حضرت فاطمه ( س) مبارک باد

دوباره نخل بستان پیمبر نوبر آورده

خدیجه در حریم قدس احمد ، دختر آورده

چه دختر ؟ دختری نیکو چو نیکو روضه مینو

خدا در شأن این بانو ز جنّت کوثر آورده

جهان را نور باران کرده اینک زهرة الزهرا

 مه از بهر تماشا از گریبان سر بر آورده

ز خورشید زمین گردون نماید کسب نور اکنون

که افلاک رسالت نیز نیکو اختر آورده

نه تنها لؤلؤ و مرجان به دامان آورد زهرا

که بحر عصمت و عفّت هزاران گوهر آورده

به وصف دشمنان آل پیغمبر چه گویم من

کتاب الله به ذّم آن جماعت ابتر آورده

شهادت حضرت فاطمه (س) تسلیت باد

فـاطمـیـه مـاه درد و ابـتلاســـت /فــــاطمـیـه مــادر صد کربـلاسـت

فـاطمـیه اشـکـها خـون میشــود /فــــاطـمیـه عـقل،مـجـنون میـشود

فـاطمـیـه بـاغــبان افســرده بـود / یــک گــلستان لاله اش پژمرده بود

فـــاطمیـه صــد نیستان لاله است /مــــاه رخـــسـار کــبـود لالــه است

فـاطـمیه فصــل شور شیعه است /قــصه سنـــگ صــبور شـیعه است

مــــاه درد و آتش و دیوار و در  /ســوزش پــروانــه از پــا تـا به سر

مــــاه خــونین گشتن دیوار و در /خـــون ســیــنه خـون دل خون جگر

غـــــم بــدلها جای خود وا میکند/غــصـه هــم در ســیــنـه ماوا میکند

فــاطمیه شرح غم های علی است /گــور عــشــق و آرزوهای علی است

قـلــب حیدر لاله زار حسرت است /سـهــم او تنهایی است و غربت است

فــــاطــمیه چیست؟رخساری کبود/ از جـــفای خــصــم بـی شرم و عنود

فــــاطمـیه حرمت عصمت شکست / تــــازیــانــه بـر تــن زهــرا نــشـست

فـــــاطمیه میخ در خون گریه کرد  /کوه وصحرادشت وهامون گریه کرد

فـــــاطــمیه بر رخی سیلی نشست / شــــیـشه عــــمر علی،زهرا شکست

فـــــاطمیه فصل غم پروردن است /جســــــتجو از قبر مخفی کردن است

مـــاه تشیــیع جنازه در شب است/ مــــــاه اشــــک بی امان زینب است

فـــاطمیه قـــلب هر شیعه شکست /گــرد غم بر چهره مــــــهدی نشست

قـصه کوته سینه ام را غــم گرفت /شــــــادمانی در دلـــم ماتــــــم گرفت

قــصه کـوته اشک غم سیلاب شد /قـــلــــب مــــــولا قطره قطره آب شد

کـــلـک خـونبار از نوشتن باز ماند/ مـــــــرغ دل در ســـینه از پرواز ماند

لعن الله عمر، ثم ابابکر و عمر، ثم ابابکر و غمر، ثم عمر، ثم عمر، ثم عمر

عکس هفته

                     

دررسای شهادت حضرت فاطمه (س)

   

چون بدیدی باب خود را نـــــــــازنین

گو بیـــــــــا وغربت مــــــــــولا ببین

جــــانشین تو شده خــــــــــــــانه نشین

سینه تنگش حـــــــــــــــــزین و آتشین

در سقیفه امر تو برچیده شــــــــــــــــــد

غنچه ات دربین آتش دیده شــــــــــــد

امان از دل زینب