پوشش یا برهنگی ،مسئله این است

در فلسفه حجاب یک سئوال بنیادین این است که آیا بدن انسان حرمت دارد یا نه؟ فلسفه هایی که طرفدار برهنگی هستند برای انسان و بدن انسان حرمتی قائل نیستند. 

                                             

 از نظر بسیاری از متفکران اجتماعی نوع پوشش و لباس آدم ها با کرامت و شخصیت آنها کاملا مرتبت است.

دکتر حسن رحیم پور ازغدی در یکی از سخنرانی های خود پیرامون موضع پوشش با اشاره به آیه:« یا بَنی‏ آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُواری سَوْآتِکُمْ وَ ریشاً وَ لِباسُ التَّقْوى‏ ذلِکَ خَیْر ... . ـــــ اى فرزندان آدم! ما لباسى براى شما نازل نمودیم که اندام شما را مى‏پوشاند و مایه زینت شماست؛ اما لباس تقوا بهتر است... .»( الأعراف : ۲۶)گفت: خداوند می فرماید ما برای شما لباس فرو فرستادیم برای پوشاندن و حیا و بعد ادامه می دهد بر شما باد لباس تقوی..خود این پوشش انسانی برای حفظ تقوی است.هدف از همین هم کرامت انسانی و رشد شماست.

وی افزود: پوشش اخلاقی به معنای مبارزه با برهنگی در عرصه عمومی، مبارزه با جنسیت زدگی در جامعه پارک،خیابان ..است و در جهت حفظ امنیت اخلاقی جامعه، در جهت تکامل معنوی فرد چه مرد و چه زن و در جهت به خصوص کرامت زن است. اینها هر کدام می تواند به فلسفه حجاب مربوط باشد.

پوشش اخلاقی به معنای مبارزه با برهنگی در عرصه عمومی، مبارزه با جنسیت زدگی در جامعه پارک،خیابان و...است

وی با تاکید بر این که مبارزه با برهنگی فرهنگ مخصوص اسلام نیست گفت: جوامعی و شرایطی داریم که بر اساس اصالت لذت بنا شده و جوامعی که بر اساس پوشش های سخت افراطی بنا شده بود اسلام حد تعادل را گرفت و با پوشش های افراطی و منع حضور زن در عرصه عمومی مبارزه کرد، حکم حجاب خودش مجوز حضور زن در عرصه عمومی است. اگر دینی طرفدار حبس زن در خانه بود دیگر حجاب را واجب نمی کرد دیگر در خانه حجاب لازم نبود.

ازغدی گفت: در فلسفه حجاب یک سئوال بنیادین این است که آیا بدن انسان حرمت دارد یا نه؟ فلسفه هایی که طرفدار برهنگی هستند برای انسان و بدن انسان حرمتی قائل نیستند این ها اگر بتوانند همه جا را تبدیل به جزیره لختی ها می کنند .

حسن رحیم پور افزود: فرهنگی مثل اسلام می گوید من به عنوان انسان نه تنها روح من حرمت دارد بدن من هم حرمت دارد.در دین اسلام  اگر از کنار جنازه ای گذشتی بی توجه نباشی. حتما چند قدم دنبالش برای احترام به این بدن که روزی زنده بوده دنبالش بروی

گفتگوهای عاشقانه اما منطقی

یکی از مسائلی که در سلامت  رابطه با همسر بسیار تاثیر گذار خواهد بود ، گفتگو اما به شیوه ی اصولی است .گفتگویی که باعث نزدیکی و شناخت بیشتر می شود و می تواند از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری کرده و در طول زمان همسران را تبدیل کند به دوستانی صمیمی و متعهد نسبت به هم . 

گفتگوی خوب در ازدواج توام با احترام است

طعنه و کنایه، عبارات و حرف های انتقادی و قضاوت‌ کننده و اتهامی جزء گفتگوی عاری از احترام است. می‌توان گفت رابطه و گفتگوی خوب رابطه‌ ای است که این بی‌احترامی ‌ها را در خود نداشته باشد. این یعنی گفتگوی خوب کیفی است. کافی است به زوج‌هایی که با هم حرف می‌زنند توجه کنید. آیا در جواب عبارات و اظهارنظرهای صادقانه، پاسخ‌هایی نیش و کنایه‌دار می‌شنوید؟ آیا می‌شنوید که یکی از طرفین دیگری را بخاطر مدل حرف زدن مسخره می‌کند؟ آیا می‌شنوید که یکی از زوج ‌ها انتخاب‌ها و تصمیمات دیگری را نقد می‌کند؟ آیا در جواب افکار صادقانه یک طرف، می‌بینید که طرف دیگر چشم گرد می‌کند؟ حالا طریقه حرف زدن خودتان با همسرتان را بررسی کنید. آیا رابطه و گفتگوهای شما محترمانه است یا به هم بی‌احترامی می‌کنید؟

گفتگوی خوب در ازدواج کمّی است

بیشتر زوج‌ها کمتر از 15 دقیقه در هفته با هم یک گفتگوی جدی و معقول دارند. خانواده ‌هایی که در آن هم مرد و هم زن کار می‌کنند سعی می‌کنند فرزندان را تشویق کنند در هر فعالیت تفریحی شرکت کنند و همین باعث می‌شود آن مشکل دیرتر نمود پیدا کند. مشکل لاینحل نیست اما می‌توان از انجام همزمان چند کار فایده برد.

گفتگوی خوب می‌تواند موقع شرکت در فعالیت‌های دیگر هم اتفاق بیفتد. موقع راه ‌رفتن، کار کردن در خانه، تماشای تلویزیون، جلسات خانوادگی یا وقتی کنار هم در ماشین نشسته ‌اید.

درست مثل حرف زدن توام با احترام در یک گفتگوی خوب، گوش دادن توام با احترام هم ضروری است. ارتباط بد زمانی شروع می‌شود که یک زوج عنان گفتگو را در دست می‌گیرد اما شنونده هم می‌تواند موجب بد شدن گفتگو شود.

گفتگوی خوب در ازدواح یک ارتباط دوجانبه است

درست مثل حرف زدن توام با احترام در یک گفتگوی خوب، گوش دادن توام با احترام هم ضروری است. ارتباط بد زمانی شروع می‌شود که یک زوج عنان گفتگو را در دست می‌گیرد اما شنونده هم می‌تواند موجب بد شدن گفتگو شود. فقدان ارتباط بصری، اشارات منفی صورت و زبان و بدن ضعیف هم می‌تواند موجب شود ارتباط خوب صورت نگیرد.

به زوجی که در فرودگاه یا فروشگاه با هم حرف می‌زنند خوب نگاه کنید. آیا یکی از آنها بر گفتگو تسلط دارد؟ آیا وقتی همسرش سعی می‌کند چند کلامی برای دفاع از خود یا ابراز نظراتش بگوید، صحبتش را قطع می‌کند؟ آیا فرد مسلط بر گفتگو حاضر به شنیدن حرف های طرف مقابل خود نیست؟ اگر اینطور است، این گفتگو یک رابطه متقابل نیست و جزء بدترین گفتگوهاست.

گفتگوی خوب در ازدواج بینش بیشتری طلب می‌کند

مهم نیست که یک حرف چقدر خوب بیان شود، بیشتر شنونده‌ ها نمی‌توانند مفهوم و منظور واقعی و کامل گوینده را دریافت کنند. تنها راه غلبه بر سوء تفاهمات در گفتگوها این است که سوال بپرسید. اما برای داشتن یک گفتگوی خوب این سوالات باید در کمال احترام و محتاطانه پرسیده شود.

پاسخ‌هایی مثل، "این احمقانه‌ترین چیزی است که تا بحال شنیده‌ام، منظورت این نیست که...؟" به دنبال منظور واقعی گوینده است اما درکمال بی ‌ادبی این کار را می‌کند. از طرف دیگر، یک عبارت مقدمه قبل از سوال مثل، "ببخشید که نتوانستم متوجه منظورت شوم، میشه کمی بیشتر درمورد منظورت توضیح دهی"، با ادب و احترام کامل به دنبال منظور گوینده است.

گفتگوی خوب در ازدواج صادقانه است

هر زوجی که می‌فهمد همسرش درمورد چیزی به او دروغ گفته است، از آن به بعد هر وقت مشکلی پیش می‌آید نمی‌داند که همسرش با او صادق است یا نه. متاسفانه دروغگویی اثرات طولانی مدتی در رابطه دارد. صداقت فقط به معنای پرهیز از دروغ نیست. صداقت به این معنا است که از پنهان کردن چیزی که همسرمان حق دانستنش را دارد خودداری کنیم. چرا اینکار را می‌کنیم؟ معمولاً یا از قضاوت او واهمه داریم و یا می‌ترسیم که احساسات او را جریحه‌دار کنیم.

در یک گفتگوی خوب در ازدواج جای پنهان‌کاری و تغییر واقعیات از همدیگر نیست. البته صداقت در گفتگو لزوماً به معنای خشونت نیست. صداقت باید توام با احترام باشد.

در نشست خبری احمدی نژاد چه گذشت؟

رییس جمهور درپاسخ به سوال دیگری درباره اینکه چرا یک بار برای همیشه درباره این اجنه و رمالهایی که گفته می شود جریان نزدیک به دولت هستند ، پاسخی نمی دهید که این بحثها تمام شود، گفت : متهمانش را که گرفتند و تمام شد؛ حالا اجازه دهید ما به کارهایمان برسیم . این موضوع را هم ما شروع نکرده بودیم که بخواهیم تمامش کنیم..وی در واکنش به یکی از خبرنگاران که به لیست 250 نفره رئیس جمهور درباره مفسدین اقتصادی می پرسید، گفت: این لیست 312 نفره است  

دکتر محمود احمدی‌نژاد، رییس جمهور  در دومین نشست مطبوعاتی خود در سال 90 ترجیح داد در خصوص مسایل مربوط به جریان انحرافی سکوت کند.

به گزارش خبرگزاری ها، زمانی که خبرنگار خبرگزاری آریا مدعی شد عده ای رئیس جمهور و همراهانش را با خبرسازیها و تکذیب های خود تخریب می‌کنند و واکنش او را پرسید، احمدی نژاد اظهار داشت: پاسخ ما سکوت الهام بخش وحدت است.

رییس دولت دهم با اشاره به نحوه دستگیری بن لادن گفت: خانواده رییس جمهوری قبلی آمریکا با بن لادن شریک نفتی بودند. طبق اطلاعات موثقی که ما داریم، آمریکایی ها اول او را مریض کرده و بعد کشتند و جنازه اش رابه دریا انداختند . بهانه این کار هم مشخص است . انتخابات نزدیک است و برای این موضوع نیاز دارند تا خود را قهرمان در مبارزه با تروریسم نشان بدهند .

پاسخ احمدی‌نژاد به اینکه چرا بن‌لادن را به دریا انداختند

احمدی نژاد در ادامه افزود :‌ این سوال جدی است که چرا او را به دریا انداخته اند ؟ البته جواب سوال مشخص است. چون اگر او را به دریا نمی انداختند ، معلوم می شد که چطور مریض شده است . چه مریضی داشته و با چه وسایلی مریض و کشته شده است.

احمدی نژاد در بخشی دیگر از سخنانش گفت که اخباری درخصوص پاکستان و بحرین دارد.

وی افزود : ما خبر موثق داریم که آمریکایی ها می خواهند در تاسیسات هسته ای پاکستان خرابکاری کنند و با کمک اهرمهای بین المللی زمینه تضعیف حاکمیت مردم پاکستان را فراهم آورند.

احمدی نژاد هم چنین گفت : در بحرین هم خبر داریم که می خواهند بر حاکمیت این کشور فشار وارد کنند و بدین بهانه خود را حامی مردم و دموکراسی نشان دهند.

مقابل این مرد تا کمر خم نشوید

حتی اگر این واقعیت داشته باشد که امریکایی ها به شدت تحت تاثیر اسراییل هستند و برای مردمان این سرزمین دل می سوزانند اما لزومی ندارد که سیاستمداران هم از همین برخوردهای احساسی در عملکردهای خود پیروی کنند.  

تنها چند هفته پیش بود که آمریکایی ها یک چشمه از میزان نفوذ لابی قدرتمند صهیونیستی در کشور خود را به چشم دیدند. ابتدا باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا در خصوص سیاست های کشورش در خاورمیانه سخنرانی کرد. سخنرانی که در آن تمام تلاش خود را به کار گرفت تا از بهارهای عربی حمایت کرده و تاکید کند که تشکیل دو کشور مستقل فلسین و اسراییل در کنار هم بهترین راه برای صلح در خاورمیانه است. یک روز پس از این سخنرانی وی با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی دیدار داشت. مردی که خط بطلان بر بخش اعظم سخنان آقای رئیس جمهور کشید و برای وی در خصوص انتظارهای تل آویو از شریک استراتژیک ابرقدرت خود سخنرانی کرد. پس از این دیدار بود که آقای اوباما فکر کرد می تواند با زرنگی به خرج دادن در آیپک سخنرانی کرده و موضع واقعی خود را تبیین کند. البته که سخنرانی کامل و فوق العاده ای بود اما اوباما نتوانست استراتژی مد نظر خود برای خاورمیانه را تبیین کند . پس از این سخنرانی بود که کنگره ایالات متحده از نتانیاهو مانند یک قهرمان استقبال کرد. وی در کنگره تاکید کرد که تنها زمانی می تواند بحث تشکیل دو کشور مستقل در کنار هم را بپذیرد که فلسطین تحت سیطره کامل تل آویو و در همان کنجی باشد که اسراییل صلاح می داند.

در کنار تحلیل های فراوان در خصوص نقش آیپک در عرصه سیاست داخلی ایالات متحده کم نیستند کسانی که توجیهات دیگری هم به همراه دارند. افرادی که ادعا می کنند همدردی بیش از اندازه افکار عمومی در آمریکا با اسراییل است که کار دست آمریکایی ها در عرصه سیاست خارجی داده است. این جمله بدین معنا است که آنچه که مهم است آیپک نیست بلکه سر و صدایی که نمایندگان در کنگره به راه انداختند انعکاس افکار عمومی آمریکا در خصوص اسراییل بود. البته جای شکی نیست که این لابی هم بی تاثیر نیست و به شدت بر روی سیاست های آمریکا در منطقه نفوذ دارد . بسیاری حتی حمله امریکابه عراق را هم تحت تاثیر همین نفوذ می دانند.

بیستمین سالگرد ارتحال ملکوتی امام خمینی تسلیت باد